büxul — ə. paxıllıq, gözügötürməzlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şəmatət — ə. paxıllıq, bədxahlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
həsəd — is. <ər.> 1. Paxıllıq. Onun saf qəlbində nə qəzəb, nə kin; Nə həsəd, nə də ki, bir xəyanət var. S. V.. Bu kəndin yeri, torpağının yetirdiyi məhsul qonum qonşu kəndlərin həsədinə səbəb olardı. S. R.. Həsəd aparmaq (etmək, çəkmək) – paxıllıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xainlik — is. 1. Xəyanət; xəyanət etmə, xəyanətkarlıq, dönüklük, satqınlıq, vəfasızlıq; xaincə hərəkət. Xainlik etmək. 2. Vəfasızlıq, əhdi pozma, dönük çıxma, dönüklük. <Süleyman:> Mən də axtararam, özümə bir gözəl qız taparam, xainlik pis şeydir. Ü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
binəm — (Qazax, Mingəçevir, Şəmkir) uyğun, görə. – Adamın işinə binəm hax verir da (Mingəçevir); – Sən də qarnına binəm yi (Şəmkir); – Ona binəm qeyraz bəylər paxıllıq elədilər (Qazax) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lətdilix’ — (Gəncə) paxıllıq. – Gərəx’ lətdiliyiηi bildirəsəη? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mırıtdamağ — (Lənkəran) paxıllıq etmək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
muxulluğ — (Gədəbəy, Gəncə, Tovuz, Şəmkir) 1. paxıllıq (Gədəbəy, Gəncə) – Muxulluğ elə:n adama çörəx’ haramdı (Gəncə); – Mən muxulluğ zad bilmənəm, var isdərəm hamıyı (Gədəbəy) 2. səhlənkarlıq (Şəmkir, Tovuz). – Bu muxulluğunnan əl çəx’, xain öküzdər kimi… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
vaz — (Culfa, Şəki) 1. keyfiyyətsiz sapdan toxunmuş kobud ipək (Şəki). – Vaz çıxar baramadan olur 2. keyfiyyətli ipək (Culfa). – Bı ipəx’ vazdı Vazı azmax (Mingəçevir, Oğuz) – həddini aşmaq, azğınlaşmaq. – Ay bala, vazı azma, dinc otu (Oğuz). Vazını… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
büxl — ə. 1) paxıllıq; 2) xəsislik, simiclik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
